مدیریت استانی سیستان و بلوچستان

سیستان

ماهیت گناه

27 فروردین 1393 توسط مدیریت استانی سیستان و بلوچستان

در عالم،هر چیز ظاهر و مُلکی دارد که با حواس ظاهری انسان قابل درک است و باطن و ملکوتی دارد که از حواسّ ظاهری پوشیده و با ادراکات باطنی انسان قابل احساس می باشد.چنانکه قرآن کریم برای تمامی موجودات عالم،هم مُلکی قائل است که در ید قدرت الهی قرار دارد،و هم ملکوتی،که آن نیز تحت قدرت الهی است.کارهای انسان و از جمله معاصی او نیز ظاهر و مُلکی دارد،که از حواسّ ظاهری انسان پوشیده است و تنها با بیدار شدن باطن انسان از راه نایل شدن به موت و فعال شدن ادراکات باطنی،احساس می شود،خواه موت اضطراری که همزمان با فوت برای تمامی انسان ها حاصل می شود،و خواه موت اختیاری،که در حین زندگی دنیوی برای کسانی که از راه تهذیب نفس،از دنیا قطع تعلّق و دلبستگی می کنند،حاصل می گردد.

ظاهر معاصی همان لذّت ها و شیرینی های نفسانی و جسمانی است که با حواسّ ظاهری احساس می شوند،اما باطن گناهان،که از حواسّ ظاهری پوشیده اند،آتش،کثافات،سموم و حمیم است.چنانکه قرآن کریم آنچه را شخص معصیت کار با غصب ظالمانۀ اموال یتیمان به دست آورده است و می خورد،یا آنچه را از راه کتمان آیات الهی به بهایی اندک کسب کرده و به خوردن آن مشغول است،جز آتش که به معده ی او وارد می شود ،چیزی نمی داند.گناهکاران،که پیش از نیل به موت،تنها حواس ظاهریشان کار می کند و از اینکه اشیاء و افعال،باطنی دارند،غافلند؛آنچه در دنیا حس می کنند،لذایذ و شیرینی گناه است،اما پس از فوت،که به موت نایل و ادراکات باطنیشان فعّال و بیدار می شود،سوزندگی آتشی را که در دنیا خورده اند،احساس می کنند و شعله های آن را که تمامی وجودشان را در بر گرفته است،مشاهده خواهند کرد و این در حالی است که پیش از فوت نیز این آتش آنها را در بر گرفته بود،امّا آن را احساس نمی کردند.چنانکه قرآن کریم به همین واقعیت در مورد کافران تصریح نموده است.

بر اساس آنچه گفته شد،می توان به این حقیقت پی برد که پاداش و کیفری که اشخاص در آخرت با آن مواجهند،چیزی جز باطن و ملکوت همان اعمال و اخلاق،روحیّات و افکار،و عقاید و ایمانی که در دنیا کسب کرده اند،نیست.قرآن کریم بر این امر بارها تصریح و تأکید نموده است.

بنابراین تمامی عذاب های اخروی که آیات و احادیث بیان کرده اند،از آتش،زَقوم،حَمیم و غِِسلین گرفته  تا دیگر عذاب ها،همه باطنِ معصیت هایی است که ظاهری جذّاب،شیرین و فریبنده دارند؛همچون سم مهلکی که درون شیرینی خوشمزه ای تعبیه شده است.

پی بردن به ماهیّت واقعی گناه که در پشت پرده ی نازک و ناپایدار فریبنده ی آن قرار دارد،یکی از عوامل مهم انزجار،بیزاری،فاصله گرفتن و فراری شدن از گناهان است.

منبع : کتاب شراب طهور،نوشتۀ مهدی طیب،ص69 و 70

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA MicrosoftInternetExplorer4

حضرت معصومه(علیهاالسلام) در کلام معصوم(علیه‌السلام)

20 بهمن 1392 توسط مدیریت استانی سیستان و بلوچستان

 

حضرت معصومه(علیهاالسلام) در کلام معصوم(علیه‌السلام)

سخن گفتن درباره شخصیت حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام که علمای بزرگ شیعی در برابر عظمت روحی ایشان سر تعظیم فرود آورده اند بسیار مشکل است. برای شناخت انسانهای بزرگ باید از کلام کسانی کمک گرفت که بر شخصیت وی احاطه کافی داشته باشند.

از آنجا که معصومین علیهم السلام دارای علم وسیع الهی هستند و نیز از جهت روحی و معنوی در بالاترین درجات، اینان از هر کسی بهتر می توانند درباره شخصیت های معنوی همچون فاطمه معصومه علیهماالسلام سخن بگویند؛

و اگر ایشان از کسی تعریف و تمجید نمایند نشان از شخصیت والای تعریف شونده دارد.

از جمله کسانی که چندین امام معصوم در حول شخصیت‌اش سخن گفته اند حضرت فاطمه معصومه دخت امام موسی بن جعفر علیهم السلام است. امام صادق، امام رضا و امام جواد علیهم السلام در مقام و منزلت ایشان کلمات قابل توجهی دارند. با کمی تأمل در این کلمات نورانی به خوبی می توان به شأن بالای حضرت معصومه علیهاالسلام پی برد.

 

از زبان مبارک صادق آل رسول

از امام صادق علیه السلام در خصوص حضرت معصومه چندین روایت نقل شده است که شاید به جرأت بتوان گفت از سوی این امام همام درباره غیر ایشان چنین تعابیری گفته نشده است.

الف. وجوب بهشت برای زیارت بانو: «ان لنا حرما و هو بلدة قم و ستدفن فیها إمرأة من اولادی تسمی فاطمة فمن زارها وجبت له الجنة». [1]

برای ما حرمی است و آن شهر قم است و به زودی دفن می شود در آن سرزمین زنی از اولاد من به نام فاطمه ، پس هر کس او را زیارت کند بهشت برای او واجب خواهد شد.

ب. شفاعت همه شیعیان: سید عالم شهید مرحوم قاضی نورالله شوشتری نقل فرموده است که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: «آگاه باشید که برای خدا حرمی است و آن مکه است و برای رسول خدا صلی الله علیه و آله حرمی است و آن مدینه است. آگاه باشید که برای امیر المۆمنین علیه السلام حرمی است و آن کوفه است. آگاه باشید که حرم من و حرم فرزندان من بعد از من قم است. آگاه باشید که قم کوفه کوچکی است. آگاه باشید که برای بهشت،‌ هشت در است که سه تای آن به سوی قم مفتوح می باشد».

ایشان دارای مقامی است که شفاعت پیروان واقعی با آن که خود دارای منزلت اند به دست اوست. یعنی آنان نیز اگر جایی از قیامت دچار مشکل شدند حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام به کمک آنان خواهد آمد

بعد فرمود: «تقبض فیها امرأة من ولدی و اسمها فاطمة بنت موسی تدخل بشفاعتها شیعتی الجنة باجمعهم». در سرزمین قم زنی از فرزندان من که نام او فاطمه و دختر موسی بن جعفر است از دنیا خواهد رفت و شیعیان من همگی به برکت شفاعت او داخل بهشت خواهند گردید. [2]

دارا بودن مقام شفاعت نشان از داشتن وجاهت نزد خداوند است؛ زیرا خداوند در قرآن فرموده است شفاعت نمی کند مگر آنکه خدا از او راضی باشد؛ «وَ لا یَشْفَعُونَ‏ إِلاَّ لِمَنِ ارْتَضى‏ وَ هُمْ مِنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ » (28/انبیاء).

‌پس اگر کسی دارای مقام شفاعت باشد نشان از این دارد که خداوند از اعمال او در دنیا راضی است.

از طرفی منظور امام صادق علیه السلام از اینکه فرموده اند: «فاطمه معصومه تمامی شیعیان من را شفاعت می کند» چیست؟ به نظر می رسد معنایش این باشد که شفاعتی که قرار است خود حضرت آن را اعمال کنند به خاطر مقام ویژه ای که در این دختر می بینند به ایشان محول می کنند. و این چه مقام بالایی است که امام صادق علیه السلام مقام شفاعت خویش در قیامت را به حضرت معصومه علیهاالسلام تفویض کرده اند!

و اینکه تمامی شیعیان را شفاعت می کند نشان از وسعت روحی ایشان است. زیرا هر شفاعت کننده ای نیز به اندازه مقام خویش قادر است دیگران را شفاعت نماید و این وسعت شفاعت از سوی فاطمه معصومه علیهاالسلام نشان از وسعت مقام و منزلت ایشان نزد خداوند دارد.

حضرت معصومه

اگر کسی بگوید: «شاید منظور از شیعیان کسانی اند که در عمل پیرو واقعی امام صادق علیه السلام هستند نه هر کس که ادعای شیعه بودن دارد، که باید به او محب و دوستدار اهل بیت علیهم السلام گفت نه شیعه واقعی»؛ باز با این فرض نیز جلوه ای دیگر از مقام حضرت معصومه علیهاالسلام را نشان می دهد که ایشان دارای مقامی است که شفاعت پیروان واقعی با آن که خود دارای منزلت اند به دست اوست. یعنی آنان نیز اگر جایی از قیامت دچار مشکل شدند حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام به کمک آنان خواهد آمد.

از زبان عالم آل رسول

عن سعد بن سعد، عن ابی الحسن الرضا علیه السلام‏ قال:

« سألته عن زیارة فاطمة بنت موسى علیه السلام قال: من زارها فله الجنة » [3]

سعد از امام رضا علیه السلام روایت می کند که از حضرت درباره زیارت فاطمه دختر موسی بن جعفر علیهم السلام سۆال کردم؛ ایشان فرمودند: «هر کس او را زیارت کند بهشت برای اوست ».

حدث علی بن ابراهیم، عن ابیه، عن سعد، عن علی بن موسى الرضا علیهما السلام. قال: «یا سعد عندكم لنا قبر»؛ قلت: جعلت فداك، قبر فاطمة بنت موسى؟ قال: « نعم ! مَن زارَها عارفاً بحقِّها فله الجنة ». [4]

امام رضا علیه السلام خطاب به سعد فرمودند: ای سعد! در نزد شما از ما اهل بیت قبری است.

عرضه داشتم: فدای شما شوم! منظورتان قبر فاطمه دختر موسی است؟

حضرت فرمود: بله؛ هر کس او را زیارت کند در حالی که به حق وی معرفت داشته باشد برای او بهشت است.

اینکه تمامی شیعیان را شفاعت می کند نشان از وسعت روحی ایشان است. زیرا هر شفاعت کننده ای نیز به اندازه مقام خویش قادر است دیگران را شفاعت نماید و این وسعت شفاعت از سوی فاطمه معصومه علیهاالسلام نشان از وسعت مقام و منزلت ایشان نزد خداوند دارد

جایگاه حضرت معصومه علیهاالسلام تا این حد است که اگر کسی با معرفت به وی او را زیارت کند اهل بهشت است. همانگونه که حضرت علی بن موسی الرضا در زیارتنامه خواهرشان چنین می فرمایند:

« و ان لا تَسلُبنا معرفتکم » .[5]

از خداوند می خواهد که معرفت نسبت به فاطمه معصومه علیهاالسلام را از ایشان نگیرد. یعنی گویا معرفت به ایشان همان معرفت به اهل بیت علیهم السلام است که از شرایط سعادت ابدی است.

 

از زبان باب المراد

عَنِ ابْنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ: « مَنْ‏ زَارَ قَبْرَ عَمَّتِی‏ بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ ». [6]

حضرت محمد بن علی الجواد علیهماالسلام درباره زیارت عمه شان فاطمه معصومه علیهاالسلام فرمودند:

هر کس قبر عمه ام را در قم زیارت کند بهشت برای اوست.

 

تعبیری بلند

در پایان باید گفت جا دارد با چنین تعابیر بلندی نسبت به مقام حضرت معصومه علیهاالسلام که در زیارتنامه ایشان نیز به آن اشاره شده است که « فأن لک عندالله شأن من الشأن »؛ [7] نسبت به کسب معرفت به ایشان عنایت بیشتری شود تا از اثرات معرفت به ایشان برخوردار شویم.

پی نوشت:

1. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بیروت)، 111جلد، دار إحیاء التراث العربی - بیروت، چاپ: دوم، 1403 ق. ج 57، ص 216 .

2. کریمی جهرمی، بانوی ملکوت، قم:انتشارات راسخون،ص 139-140.

3. عزیز الله عطاردى‏، مسند الإمام الكاظم علیه السلام ، مشهد: آستان قدس رضوى،‏ چاپ: اوّل‏، 1409 ق‏، ج‏1، ص : 193.

4. همان،ج‏1،ص:194.

5. مجلسی، بحارالانوار، ج‏99، ص: 267-266.

6. ابن قولویه، جعفر بن محمد، كامل الزیارات، 1جلد، دار المرتضویة - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. ص324

7. پیشین، محمد باقر مجلسی، ص 267

سوال های امتحانی آخرالزمان لو رفت!

03 مرداد 1392 توسط مدیریت استانی سیستان و بلوچستان

اول از همه باید از خدا و امام زمان (عج) معذرت بخوام. قراره یه امتحان از همه بگیرن که من میخوام سوال ها رو لو بدم! به شرطی که کسی نامردی نکنه و…..

ماهمین الان داریم آزمایش میشیم. می دونم از بس کلمه آزمایش و امتحان به گوشمون خورده، دیگه برامون عادی شده، ولی جدا ما الان داریم انتخاب می شیم، برای یه عاشورا و نبرد دیگه. امام زمان عج داره ما رو تو لحظات زندگیمون، سبک و سنگین می کنه و میخواد ببینه چقدر تحمل داریم؟ چقدر محکمیم؟ چقدر وفا داریم؟ هرچند خودمون نمی دونیم؛ ولی بذارید به این آیه نگاهی کنیم: “وَلَنَبلُوَنَّکُم بِشَیءٍ مِّنَ الخَوفِ وَ الجُوعِ وَ نَقصٍ مِّنَ الأَموالِ وَ الأنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ؛ قطعا شما را با اموری مثل ترس، گرسنگی و کاهش در مال ها و جان ها و میوه ها آزمایش می کنیم؛ و به استقامت کنندگان بشارت ده.

امام صادق علیه السلام فرمود: “منظور (و مصداق کامل) این آیه، انسان های آخرالزمانند، اون هم موقع ظهور امام زمان عج".

خدای مهربان ما، چون دوستمون داره و می خواد ما رو به قله های افتخار و سربلندی برسونه، به هر بهانه ای ما رو امتحان می کنه، اون هایی که آشنا به هدف آفرینش هستند، اینو خوب می دونند؛ گاهی لازمه روی شیطان کم بشه! اونایی هم که الکی ادعای بندگی خدا رو می کنند که خودشون بهتر از بقیه می دونند چرا؟ امتحان باعث می شه آدم هی امتیاز بیاره و بالاتر بره.

 

یه آیه آخرالزمانی از جزء سی و یکم!

ای بنده های خوب من! در آخرالزمان حقیقتا و بی شک و بدون تردید ما شما رو به جلسه امتحان خواهیم کشاند؛ در اون جلسه، سوال هایی رو یه شما میدیم تا حلشون کنید؛ اگر قبول شدین که از سربازان مهدی فاطمه علیهاالسلام میشید و اگر کم آوردین….

 

 

نام: ………….                                               بنام خدا                              تاریخ:عصر غیبت امام زمان

نام خانوادگی: ……….                   سوال های امتحانی آخرالزمان               مدت امتحان: تمام عمر     

                                                                                                              مقطع: تمامی انسان ها    

 

1. تو انتخاب های زندگیت، نظر چه کسی برات از همه مهمتره؟

الف) خودم             ب) خانواده ام             ج) دوستای صمیمیم            د) امام زمان عج الله

 

2. معمولا چه موقع صبرت تموم میشه؟

الف) وقتی که برای کارهای شخصی خودت، عصبانی میشی

ب) وقتی که تیم مورد علاقت، شکست بخوره

ج) وقتی که یکی رو که خیلی دوسش داری می میره

د) وقتی کسی با انجام گناه فردی و اجتماعی، دل امام زمان عج رو می رنجونه

 

3. چقدر امام زمان عج رو دوست داری؟

الف) راستش تا حالا بهش فکر نکردم                  

ب) تو نمازام براش دعا می کنم تا ظهور کنه

ج) اگه دیدم یه جایی بهش توهین میشه، حس غیرتم به جوش میاد

د) اونقدر زیاد که برای تعجیل در ظهور هر کاری که لازمه، حاضرم انجام بدم

 

4. وظیفت درباره امام زمان چیه؟

الف) هر روز بعد از نمازها بهش سلام میدم و دعای فرج میخونم

ب) باید مثل همه امامان که نیاز به یار داشتند، برای یاری آقا خودمو آماده کنم

ج) باید تو عصر غیبت به حرف علمای ربانی، گوش بدم

د) همه موارد

 

5. فکر کن الان مشغول انجام گناه هستی، وضعت نسبت به امام زمانت چطوره؟

الف) سعی میکنم بهش فکر نکنم و گناه رو انجام بدم

ب) گناه رو انجام میدم، بعد میام از آقا معذرت میخوام، حتما منو میبخشه

ج) خاکستر میشم تو خودم، گناه کنم و امام زمان منو ببینه؟ نه نمی شه

د) اصلا به فکر گناه کوچکم نیستم، بابا من بیام با تیر بزنم تو دل امام زمان؟

 

6. اگه داشتی کاری برای امام زمان انجام می دادی و اون وقت یکی تو رو دید:

الف) خوشحال میشی و قند توی دلت آب میشه

ب) بی تفاوت هستی و محل نمی ذاری

ج) کمی خوشحال میشی، اما میگی: هدف اصلی من رضای خدا بوده

د) عصبانی می شی و می گی: خدایا اومدم یه کار رو خالص انجام بدم، بازم نشد

 

7. دوست داری بیشتر چه قیافه و تیپی بزنی؟

الف) تیپ روز (هرچی باشه)        ب) تیپ ایرونی      ج) تیپی که قشنگتره باشه   

د) تیپی که مورد پسند امام زمانه

 

8. بهت میگن فقط یه آرزو کن تا برآورده بشه و تو میگی:

الف) ازدواج موفقی داشته باشم               

ب) توی دانشگاه قبول بشم و یه کار خوب گیرم بیاد

ج) یه سفر به همه جاهای زیارتی برم  

د) طوری زندگی کنم و بمیرم که امام زمان از من راضی باشه

 

9. اگه بگن همین الان می خواهیم شهادت رو نصیبت کنیم، چی میگی؟

الف) خدایا من زندگی دارم، به فکر زن و بچه و مادر و…. هستم

ب) باشه یه وقت دیگه الان سرم شلوغه

ج) من از خدامه، ولی خوب کمی حق الناس به گردنم هست، بهشون برگردونم و خلالیت بطلبم،بعدش میام

د) شهادت؟ وای خداجون، این دیگه چه سوالیه؟ یه عمر دنبال این لحظه بودم؛ بریم، که اومدم

 

10. اگه بگن دوست داری مرگت چطوری باشه، چی جواب میدی؟

الف) بازم حرف مرگ رو پیش کشیدی. چرا هی دم از ناامیدی می زنی؟ یه جوری میمیرم دیگه

ب) دوست دارم مسلمون از دنیا برم و وقت مرگ، شیطون گولم نزنه

ج) دوست دارم شب بخوابم و بدون درد، صبح از دنیا رفته باشم

د) دوست دارم در رکاب امام زمان شهید بشم، قطعه قطعه بشم، تازه دردش هم شیرینه

 

11. اگه اون دنیا تقاضا کنی یه فرصت بهت بدن و دوباره زنده بشی، این طرف چکار میکنی؟

الف) خوب میام و دوباره زندگی میکنم و آرزوی عمر هزار ساله دارم

ب) حق مردم رو برمیگردونم و از کسانی که بهشون ظلم کردم حلالیت می طلبم

ج) دیگه یه بنده صالح خدا میشم، از هر جهت

د) یه بار؟ اگه هزار بارم بگن می تونی برگردی، آرزو دارم هزار بار برای امام زمان شهید بشم

 

12. سؤال اختیاری: اگه بگن اینا شرط های پذیرفتن یاران امام زمانه، فکر میکنی قبول میشی؟

الف) نه بابا، من اگه اینطوری بودم که الان شهید میشدم

ب) خوب بعضی ها رو دارم و بعضی ها رو نه

ج) بعضی ها خیلی سختن، فکرنکنم امام زمان اینقدر سختگیر باشه، احتمالا تک و توکی رو ندارم؟

د) قبول میشم و نمره کامل میگیرم. مطمئن مطمئن، خودمو برای اینا آماده کردم. پس یه عمر برای چی زندگی کردم؟

 

 

تذکر:

هرکس بتونه امتیاز لازم رو از این آزمون بگیره، باید خودش رو برای یاری و ان شاالله شهادت در رکاب امامش در آخرالزمان آماده کنه. هرکس هم نمی تونه، یه فکری به حال خودش کنه که جا نمونه! جواب رو هم پیش خودتون نگه دارید.

خوش به حال اون هایی که از غربال آزمایش خدا رد میشن و به سعادت می رسن؛ و بدا به حال اون هایی که باقی می موند و حسرت می خورن خدایا ما از کدوم دسته ایم؟ ما رو برای امتحانات سختت آماده و موفق گردان.

 

 

پی نوشت:

1. بقره/ 155

2. بحارالانوار، ج52، ص228


 

 خوشحال میشم اگه نظر بذارید……

 

کاش فقط او را می خواندم و بس

26 تیر 1392 توسط مدیریت استانی سیستان و بلوچستان

 

خدا آن حس زیبایی است که در تاریکی صحرا،

زمانی که هراس مرگ می دزدد سکوتت را یکی همچون نسیم دشت می گوید:

کنارت هستم ای تنها و دل آرام می گیرد.

 

آن گاه كه در بهشت عبوديت قدم مى نهيم و رابطه ى خالصانه عابد و معبود را نظاره گر مى شويم عطر آن فضاى معنوى آن چنان به روح و جانمان طراوت مى بخشد كه گويى ما را نيز تشنه آن رابطه و بر آن مى دارد كه با مردان مهذب و خود ساخته و رمز و راز تهجد و شب زنده دارى آنان در مسير كمال و اقامه نماز آشنا شويم ، به خصوص اين امر براى نسل جوان امروز بسيار سازنده و مفيد است ، چون اينان ، سن و سال جوانى را سپرى مى كنند و (الگويابى) در وجودشان موج مى زند و شناسائى علما ربانى كه الگوهاى موفق در امور معنوى و عبادى هستند نه تنها انسان را از سقوط معنوى نجات مى دهند بلكه نماز را از وادى غربت رها مى سازد.

به عنوان مثال : درخت محكمى را در نظر بگيريد كه سر به فلك كشيده است فرض كنيد اين درخت ، عالم ربانى و فقيه صمدانى است كه محكم و استوار در جاى خود قرار گرفته و به سوى بالا مى رود، سپس بوته گل نيلوفرى را در نظر تصور كنيد كه در پاى آن چنار روئيده شده و با تكيه و پيچيده شدن در تنه آن درخت چنار، بالا رفته ، و گلهاى خود را با كمال نشاط مى دهد اين همان انسان و علما و فرزانگان است كه با تكيه به آنها، گلهاى وجودشان را نشان مى دهند. سپس بوته گياهى ديگر را در نظر بگيريد كه زمين گير شده و در كنار آن درخت در قاذورات زمين فرو رفته و هيچ گونه رشدى ندارد، برگ و شاخه اش توسط بادهاى مختلف به هر سو حركت مى كند، خود را از آن چنار استوار، جدا نموده است . اين بوته همان انسانهاى هستند كه خودشان را از علما و فرزانگان و معنويات و عبادات آنها جدا نمودند و در خطر سقوط و هلاكت مى باشند. 

  

1. بسان ائمه (س) نماز مى خواند (آيت الله العظمى بهجت)

سال 1370 آيت الله جوادى آملى در درس تفسير فرمودند: خيلى اوقات ما به علامه طباطبايى عرض مى كرديم : آقا درس اخلاق به فرماييد. ايشان مى فرمود: اخلاق گفتنى نيست ، عمل كردنى است ، اخلاق را بايد به كار بست . شما اين حضرت آيت الله العظمى آقاى بهجت (دامت بركاته العاليه) را ببينيد تمام زندگى اش درس اخلاق است ، رفت و آمد ايشان ، برخوردهايشان همه درس اخلاق است . از سويى مانند ديگر فقها تدريس ‍ مى كند و از سوى ديگر بسان ائمه (عليهم السلام) نماز مى خواند!

 

 2. مناجات با محبوب (آيت الله العظمى بهجت)

آيت الله شيخ جواد كربلايى يكى از مدرسين اخلاق حوزه علميه مى گويد: جناب آيت الله بهجت در جديت در نماز شب و گريه كردن در نيمه هاى شب مخصوصا شب هاى جمعه كوشا بودند. يكى از علماء و مشاهير به من فرمودند:

نيمه شب جمعه اى در مدرسه سيد (ره) در نجف اشرف ديدم كه آيت الله بهجت با صداى حزين همراه با ناله و گريه ، و در حالى كه سر به سجده گذاشته بود مكرر به حق اعالى عرضه مى داشت .

معبودا، جز تو چه كسى را دارم كه از او درخواست كنم كه گرفتارى و رنجورى ام را بر طرف نموده و در امورم نظرى بى افكند

 

 3. گريه هنگام نماز شب و تلاوت قرآن (استاد شهيد مطهرى)

رهبر عزيز انقلاب اسلامى مى فرمايد:

ايشان استاد مطهرى هنگامى كه به مشهد مى آمدند، گاهى اوقات به منزل ما وارد مى شدند. اتاقى كه ايشان شب ها مى خوابيدند، با يك در فاصله داشت با اتاقى كه من مى خوابيدم . ايشان هميشه وقت خواب مقيد بود به خواندن قرآن . صداى ايشان را شنيدم كه در هنگام تهجد و نماز شب خواندن ، گريه مى كردند. البته نماز شب خوان زياد داريم ؛ اما نماز شب خوانى كه در نيمه ى شب با آن حال اشك بريزد و گريه كند، كم داريم …

 

4. من مى خواهم از عبادت هايم توبه كنم (آيت الله مدنى)

آيت الله مدنى مرد عمل بود. و در كارهايش نيز جز خدا را در نظر نمى آورد و مى گفت : ارزش عمل به نيت است . اگر نيت براى غير خدا باشد، به چه دردى مى خورد؟ به همين سبب در تمام ابعاد زندگى اش دقيق و حساب شده عمل مى كرد، و در نماز و نيايش نيز چنين بود و به اطرافش هيچ توجه نمى كرد و تنها با خدايش مى گفت و مى گريست .

داماد ايشان آقاى بروجردى در ضمن خاطراتش مى گويد:

در شب بيست يكم ماه مبارك رمضان يكى از سال ها، شب قدر و احياء در مسجد شيخ انصارى در نجف اشرف مجلس بسيار عظيم و با شكوهى ترتيب داده بود و علما و فضلا و كاسب ها و اقشار مردم در مسجد گرد آمده بودند شب از نيمه گذشته بود. ايشان بالاى منبر رفته همه را موعظه فرمود و دل ها را براى دعا و تضرع آماده ساخت . تا اين كه چراغ ها را طبق مرسوم خاموش كردند. در آن تاريكى ، ايشان جمله اى بيان كردند كه مجلس واقعا منقلب شد و همه را سخت متاثر و گريان كرد فرمودند:

رفقا! اگر شماها امشب آمده ايد از گناهان تان در پيشگاه خداوند تبارك و تعالى توبه كنيد، ولى من خدا را شاهد مى گيرم كه آمده ام از اعمال و عبادت هايم توبه كنم . زيرفكر مى كردم اين اعمالى كه انجام داده ام عبادت خداوند بوده است . اما حالا مى فهم كه آن ها توهين به ذا ات مقدس حق تعالى بود. لذا امشب مى خواهم از آن ها توبه كنم . (منبع:حیات عارفانه فرزانگان/ حسن صدری مازندرانی)

 

 

   

طلب محبوب یا حصول مطلوب؟؟؟

امام خمینی ره می فرمایند: انسان ذاکر حق باید براثر جاری نمودن اذکار بر زبان خود نور ایمان را در قلب خویش افزایش دهد:….ممکن نیست قلب نورانی باشد و زبان و کلام و چشم و نظر و گوش …. نورانی نباشد. بشر نورانی آن است که تمام قوای مُلکیه و ملکوتیه اش نوربخش باشد و علاوه برآنکه خود او را هدایت به سعادت و طریق مستقیم کند به دیگران نورافشانی کند و آن ها را به راه انسانیت هدایت کند… (قرآن باب معرفة الله/ص78)

ذکر آن است که در جمیع ابعاد وجودی عبد جاری و ساری شود و صفات کمال و جلال الهی بر جان او پرتوافشانی نماید و چنین هویتی به ذاکر حیات، علم و شعور می بخشد.(نک: رساله ی نورعلی نور در ذکر و ذاکر و مذکور/علامه حسن زاده آملی/ص47-57)

 

 


    وکلام آخر اینکه:

 

یه سوال؟؟؟

یهویی دلتون میگیره، دوست دارید با یکی دردودل کنید، اولین نفری که به ذهنتون میاد و سراغش میرید کی هست؟؟

خوشحال میشم که نظر بدید…..!

 

استغفار

23 تیر 1392 توسط مدیریت استانی سیستان و بلوچستان


اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ الْقانِتِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ أَوْلِیَائِکَ الْمُقَرَّبِینَ بِرَأْفَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ؛


خدایا! مرا امروز ازاستغفار کنندگان او در زمره ی بندگان شایسته و مطیع خویش قرار بده (ومرا از جمله اولیا و دوستان مقرب خود مقرر فرما)، به رأفت و مهربانی ات، ای مهربان ترین مهربانان.



رحمت و مغفرت


     پشیمانی از عملکرد سوء و عزم جدی بر ترک گناه که همان روح توبه و بازگشت به خداست در قالب ذکر استغفار، انعکاس یافته. استغفار، ترجمانِ روح توبه است و ثمره ی آن دریافت مغفرت الهی و پاک شدن از ٱلودگی های روحی است و تا درمان اساسی صورت نگرفته و صحنه زندگی از لوث گناه پاک نشده است، تمسک به توبه و استغفار، چاره ساز فرار از مشکلات و نابسامانی های ناشی از گناه خواهد بود.

     کلام روح بخش الهی، نور امید را در دل ها زنده می کند و مغفرت الهی را نوید می دهد که: وَ مَن یَعمَل سُوءاً أَو یَظلِم نَفسَهُ ثُمَّ یَستَغفِراللهَ یَجِداللهَ غَفُوراً رَحِیماً؛ کسی که کار بدی انجام دهد یا به خود ستم کند، سپس از خداوند طلب آمرزش نماید، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت. سوره نساء/آیه110

     از زبان یکی از انبیای خویش می فرماید: لَولَا تَستَغفِرُونَ اللهَ لَعَلَّکُم تُرحَمُون؛ (صالح) گفت: ای قوم من؟ چرا برای بدی قبل از نیکی عجله می کنید (و عذاب الهی را می طلبید نه رحمت او را)؟ چرا از خداوند تقاضای آمرزش نمی کنید شاید مشمول رحمت او شوید. سوره نمل/آیه46

     نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله، خبر از اراده غفورانه الهی داده، راه دریافت رحمت و مغفرت را دمساز بودن با استغفار معرفی می نماید:

     قال النبی صلی الله علیه وآله:« عوّدوا ألسِنَتَکُم الإستِغفارَ فإنَّ الله تعالی لَم یُعَلِّمکمُ الاستغفارَ إلّا و هو یُریدُ أن یَغفِرَ لَکُم؛ زبانتان را به ذکر استغفار عادت دهید؛ زیرا خداوند این ذکر شریف را به شما تعلیم نداده مگر اینکه خواسته است در پرتو آن شما را مورد مغفرت خویش قرار دهد». مبحارالانوار/ج90/ص283

    امیرالمؤمنین علی علیه السلام در بیان بلیغ خویش گناهکاران را به سلاح استغفار متنبّه نموده و در بیانی دیگر وعده می دهند که اهل استغفار از مغفرت الهی محروم نمی شوند.

    قال علی علیه السلام: سلاحُ المُذنِبِ الاستِغفارُ؛ استغفار وسیله دفاعی گناهکار در مقابل آثار سوء گناه است. میزان الحکمه/ج7

 


آهنگ توکل

الهی ، حسرتی دیرینه دارم

غمی سنگین درون سینه دارم

دلم امشب غمی محسوس دارد

هوای عشق « یاقدوس » دارد

میان پیله های غم ، اسیرم

خطا کارم ، گنه کارم، حقیرم

در این آشفتگی های خیالی

در این دل بستگی های وبالی

در این فصل خزان ناامیدی

در این زخم زمان ناامیدی

فضایی باز و آهنگ توکل

نمازی تازه با قدقامت گل

هوس دارد دلم عاشق شدن را

به عشق آشنا لایق شدن را

خدایا از دلم آوار بردار

نگاهم را از این دیوار بردار

برای من فقط ، یک آشنا هست
که در دل نام او ، وقت دعا هست

 

 

/strong>

 

 


حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی جاودان درباره ذکر و مراتب آن می‌گوید: ذکر خدا انواع و درجات مختلف دارد. اولین مرتبه ذکر زبانی است که آدمی مثلاً تسبیحات حضرت زهرا(س) را بعد از نماز می‌گوید.

از این بالاتر ذکر عملی است و آن اینست که انسان مؤمن در برخورد با گناه توقف می‌کند، و چون خدای متعال راضی نیست دست به گناه دراز نمی‌کند.

مرحله سوم ذکر قلبی است که برترین درجات ذکر است و فرشتگان به خاطر عظمت آن توانایی ثبت آن را ندارند، و این مرتبه در اثر زحمت زیاد در ترک گناه و تهذیب نفس به دست می‌آید.

ذکر دائم، ذکر همیشگی خدای متعال به زبان و دل است و آنچه به زبان می‌آید برای اینست که به دل همراهی بشود و طبق روایات این مهمترین ذکر خداست، و مقصد و مقصود همه زحمات همین است.

البته این ذکر اگر در دل جای بگیرد احساس لذت و آرامش را به دنبال دارد. مهم دوام ذکر قلبی است و لذت و آرامش فرع بر آن است. هرچه در این راه زحمت و رنج کشیده شود ارزش دارد. مراقبه بهترین مقدمه برای رسیدن به دوام ذکر است.

بهترین ذکر زبانی هم برای شما و بنده و امثال ما ذکر استغفار است. که البته عبارت‌های آن مختلف است. از جمله «أستغفرالله و أسئله التوبة» یا آنچه همه بلد هستند «أستغفرالله و أتوب الیه». این اذکار را زیاد بگویید. صبح و ظهر و عصر و شب و نیمه شب و سعی کنید با توجه باشید.

از حضرت موسی بن جعفر(ع) نقل شده که فرمود: من هر روز 5هزار بار استغفار می‌کنم. حال شما هزار بار این کار را انجام بدهید.